Hallo en welkom
Wie ben ik?
Mijn naam is Sanne van Zonneveld. Ik ben 30 en woon, samen met mijn hondje Mila, in de omgeving van Haarlem. In 2023 heb ik de opleiding tot ervaringsdeskundige afgerond. Ik struin graag door de natuur en ik vind het leuk om creatief bezig te zijn.
Op mijn 17e kreeg ik de diagnose autisme. Mijn diagnose traject was verliep niet heel soepel en heeft uiteindelijk 2,5 jaar geduurd. Daarover vertel ik in deze video meer.
Al van jongs af aan voelde ik me anders. Wat ik ook probeerde en hoe hard ik ook mijn best deed, het lukte me steeds net niet om ‘normaal’ over te komen. Ik voelde me een fabrieksfout. Ik gaf mezelf de schuld had het idee dat ik verkeerd en mislukt was. Dit resulteerde erin dat ik mijn zelfbeeld steeds slechter werd en mijn mentale (en uiteindelijk ook mijn lichamelijke) gezondheid achteruit gingen.
Het moment dat ik mijn diagnose kreeg voelde als een enorme opluchting. Het gaf mij antwoorden op vragen waar ik al jaren mee rondliep en puzzelstukjes vielen eindelijk op hun plek. Ik was geen fabrieksfout. Ik ben gewoon autistisch!
Vanaf dat moment ging het langzaam beter met me, met ups en downs en stapje voor stapje. Nu ik weet wat er met me aan de hand is en dat het een naam heeft, lukt het me beter om mezelf te accepteren. Het helpt ook om te weten dat ik niet de enige ben. Er zijn nog veel meer mensen zoals ik!
Waarom Een Beetje Bijzonder?
Voordat ik verder ga op de vraag: ‘Waarom Een Beetje Bijzonder (EBB)?’, wil ik eerst een disclaimer geven. Ik ga het nu hebben over vrouwen met autisme, omdat het volgende vooral geldt voor vrouwen. Maar, zoals bij bijna alles, kan je ook dit niet zo makkelijk over één kam scheren. Er zijn autistische mannen die dezelfde ervaringen hebben als een hoop autistische vrouwen. Er zijn autistische vrouwen die dezelfde ervaringen hebben als autistische mannen. En er is natuurlijk nog meer dan alleen man en vrouw.
Over het algemeen zijn autistische vrouwen heel goed in het verbergen van hun autisme. Ze proberen zich aan te passen en zo ‘normaal’ mogelijk over te komen. Maskeren, heet dit. Dit maakt dat veel vrouwen pas laat, geen of de verkeerde diagnose krijgen. Maar voordat veel autistische vrouwen überhaupt in aanmerking komen voor een diagnose is er vaak al iets misgegaan. Denk aan een burn-out, depressieve klachten of andere mentale problemen.
De lange zoektocht naar het vinden van zichzelf en het maskeren, beperkt autistische vrouwen zichzelf te zijn en om hun ware krachten en mogelijkheden te zien. Ik ben vast niet de enige die zichzelf zag als een fabrieksfout.
Dat is de grootste reden waarom ik EBB heb opgericht. In de hoop dat geen enkel kind zich meer een fabrieksfout hoeft te voelen. En dat geen enkel persoon dezelfde problemen meer hoeft te ervaren als ik (en met mij vele anderen).
Daarnaast hoop ik met EBB meer kennis en begrip de wereld in te brengen over hoe autisme er ook uit kan ziet. Zodat men verder kan kijken dan de stereotypes, en de juiste diagnose sneller gesteld kan worden. Ik hoop een plek van herkenning te kunnen creëren en hulp te bieden in een zoektocht waar zovelen mee bezig zijn. EBB voor mij ook een zoektocht naar wie ik zelf ben.
Gelukkig is er in de afgelopen jaren een hoop verbeterd in de kennis over autisme. Ik hoop met EBB mijn steentje te kunnen bijdragen. We zijn er nog niet, maar we komen steeds een stapje verder. Hierdoor ontdekken meer mensen eerder hun mooie en sterke kanten.
Als laatst nog even dit:
Ieder mens, met of zonder autisme, is uniek. Iets wat ik moeilijk vind, hoeft dat voor een ander niet te zijn. En iets wat mij gemakkelijk afgaat, daar moet iemand anders misschien moeite voor doen. Alles wat ik bij EBB deel, zijn mijn eigen ervaringen, vanuit mijn standpunt. Elke dag weer ontdek ik nieuwe dingen over mezelf en over autisme, en blijf ik zoekende naar wat mijn kwetsbaarheden en krachten zijn.
Het kan dus best zo zijn dat je iets helemaal niet, of juist wel, herkent. En ook mijn kennis fluctueert en verbetert. Zo ben ik erachter gekomen dat een hoop dingen waar ik een paar jaar geleden nog achter stond, niet meer in lijn liggen met wat ik nu weet en voel.
Ik ben geen professioneel hulpverlener. Mocht je, door wat ik schrijf, een vermoeden van autisme krijgen bij jezelf of iemand in je omgeving? Dan raad ik je aan om iemand te zoeken die dat wel is, bijvoorbeeld een huisarts. Wel of niet voor een diagnose gaan is een persoonlijke keuze. Daarnaast heeft zelf-diagnostiek ook waarde, vind ik.
Ik weet dus niet alle antwoorden, en ik schrijf puur vanuit mijn eigen ervaring en kennis. Maar toch hoop ik dat ik iets voor je kan betekenen .
Heb je tips of vragen, of wil je jouw ervaringen delen, laat het dan weten in een reactie of neem hier contact met me op.
We hebben allemaal onze eigen moeilijkheden te overwinnen en we hebben allemaal onze eigen kracht. Dat maakt ieder van ons Een Beetje Bijzonder.
“Heb je één persoon ontmoet met autisme, dan heb je één persoon ontmoet met autisme.”
Stephen Shore
