Is autisme een negatief woord? Persoonlijk denk ik van niet, maar soms hoor ik het om me heen gebruikt worden als een ‘scheldwoord’.
Bijvoorbeeld: ‘Doe niet zo autistisch!’ of ‘Wat een autist is dat zeg.’.
Is dit oké, of kan het eigenlijk niet? En in welke situatie zou het dan wel of niet kunnen? Hier wil ik het graag over hebben.
Wat ik in dit artikel ga zeggen is gebaseerd op een mening; mijn mening in dit geval. Het is natuurlijk helemaal prima als jij er anders over denkt.
Ik ga proberen zo goed mogelijk de gedachtes in mijn hoofd te verwoorden, maar soms heb ik daar een beetje moeite mee. Schrijven is gelukkig wel makkelijker dan praten.
Zoals meestal heb ik bij dit artikel ook een video gemaakt. Deze vind je onderaan deze pagina.
De reden waarom ik hierover wil praten (of schrijven dus), is omdat het ergens ter sprake kwam dat ik autistisch ben. Een vrouw die dat hoorde zei: ik weet eigenlijk niet wat autisme is, maar mijn zoon noemt me altijd een autist (op een negatieve manier).
Als autisme als ‘scheldwoord’ wordt gebruikt, snap ik dat het waarschijnlijk niet negatief bedoeld is naar de autisten op de wereld, maar toch vind ik het persoonlijk niet heel prettig om te horen. Net als dat ik het niet prettig vind wanneer iemand met ‘mongool’ of met allerlei ziektes scheldt. Vooral omdat de mensen die deze woorden gebruiken vaak niet eens weten wat het precies inhoudt.
Ik hoor het woord autist als scheldwoord zelfs zo vaak dat ik het lastig begon te vinden om mezelf zo te noemen. Het had een negatieve nasmaak gekregen. Als ik het vertelde, bracht ik het vaak heel subtiel. En niet alleen omdat ik bang ben dat mensen me opeens heel anders gaan behandelen. Maar ik voelde ook iets van schaamte omdat de woorden, voor mij, een negatieve lading hadden gekregen. En eigenlijk voelt dat helemaal niet goed. Autisme is geen negatief woord. Het is iets wat je maakt zoals je bent en daar zou je trots op moeten zijn. Ik zou niet zijn wie ik was zonder mijn autisme. Ik snap dat er mensen zijn die zouden willen dat ze niet autistisch waren, maar ik zou het voor geen goud willen missen.
Ik wil niet het gevoel hebben dat ik me moet verantwoorden voor iets dat bij mij hoort. Ik wil zonder negatieve gevoelens en vol overtuiging kunnen zeggen dat ik een autist ben. Want dat is, onder andere, wie ik ben!
Ik hoop dat mensen die de woorden autist of autistisch wel eens met een negatieve lading gebruikt hebben, zonder eigenlijk te weten wat het precies inhoudt, misschien stil zouden willen staan bij de woorden die ze gebruiken. En dit geldt niet alleen voor autisme, maar ook voor andere dingen die nu woorden gebruikt als scheldwoord.
Ze zeggen wel eens dat woorden geen pijn doen, maar dat is niet altijd waar.
Maar goed… genoeg over het negatief gebruik van woorden. De positieve manier, bijvoorbeeld door humor, is ook belangrijk, vind ik. Ken je iemand met autisme, of ben je zelf een autist, maak er grapjes over! Alleen als dit goed voelt natuurlijk.
Het draait hier heel erg om de intentie die iemand heeft. Het is niet mijn bedoeling dat iemand zich beledigd voelt, maar humor kan wel een belangrijke manier zijn om met de minder leuke dingen om te gaan. Of om het wat luchtiger te maken.
Lachen is één van de beste medicijnen. Dat moet kunnen. Maar het moet natuurlijk ook kunnen om aan te geven wanneer iemand te ver is gegaan.
Op de dag dat ik mijn diagnose Asperger kreeg, lagen er Asperges in de supermarkt. Tijdens het boodschappen doen zeiden mijn ouders: kijk San hier ligt je familie. De diagnose was nog vers, maar in mijn geval maakte de humor die ik met mijn familie hierover kon delen het alleen maar luchtiger en minder beladen. En dat is denk ik heel belangrijk. We hebben er allemaal heel hard om gelachen.
Dus minder negativiteit en meer positiviteit! Ik weet dat de grens hiertussen soms vaag is en dat maakt het ook best moeilijk om hierover te praten. Wat voor de één binnen de grenzen ligt, kan voor de ander ver buiten de grenzen liggen.
Dus lach erover, maar gebruik bepaalde woorden in sommige situaties ook met wat meer bedachtzaamheid.
Dit is mijn mening over het negatieve gebruik van het woord autisme. Ik hoop dat ik mijn gedachtes goed verwoord heb. Misschien delen jullie mijn mening, misschien ook niet. Allebei is prima. Laat me gerust weten wat jij hiervan vindt en of je autist of autisme wel eens als negatief woord hebt gehoord of gebruikt. Het hoeft niet, het mag wel.
Heel veel liefs,
Sanne ☼
3 reacties
Na vijfenvijftig jaar durf ik wel te zeggen: “Proud to be Aut”.
Ik zeg dat niet gelijk tegen iedereen. Ik zeg het bijvoorbeeld pas, als ik wat intensiever met iemand ga samenwerken. En wanneer ik denk dat het meerwaarde heeft.
In mijn jeugd deed ik meer mijn best om het te maskeren dat ik anders ben. Humor heeft mij staande gehouden. Life of Brian van Monty Python vind ik geniaal, maar ook de humor van Urbanus heeft mij geïnspireerd. “Mijn haar is in de war, no my hair is in den oorlog”.
Oftewel je mag best ‘een beetje bijzonder’ zijn, maar niet teveel want dan raken de neuro typen in de war. Humor verlaagd dat verschil wel iets. Ik kies voor woordgrappen. (Of woordvariaties). “Aut of the box” hebben al meer mensen bedacht. “Coming aut” heb ik nog niet zoveel gezien. Maar de mooiste (met een beetje echolalie op een hoger niveau) vind ik van ‘inside from the outside’ … “Insight from the Autside”.
En daarvan (dat inzicht) is jouw site en videoblogs een mooi voorbeeld.
Dankjewel lieve Sanne. Superlief dat je ons een kijkje in jouw leven met autisme gunt.
Dankjewel 🙂
Nee, ik kan daar niet trots op zijn. Autisten worden nog altijd gezien als aparte gevallen en apart behandeld.
Autisme wordt tegen mij gebruikt om te diskwalificeren en benut om geld te verdienen. hier maakt de stichting Kannerhuis zich schuldig aan